Saya Mempunyai Kehidupan yang Hebat, Tetapi Saya Takut Saya Tidak Akan Benar-Benar Bahagia Tanpa Cinta
Saya mempunyai kehidupan yang hebat--tetapi saya takut saya tidak akan pernah benar-benar bahagia tanpa cinta. Bukan saya tidak mempunyai cinta dalam hidup saya, saya ada. Saya mempunyai ibu bapa yang luar biasa yang menyayangi saya, kawan hebat yang sentiasa ada untuk saya, dan pasangan hebat yang menyayangi dan menyokong saya. Tetapi, walaupun dengan semua cinta itu, saya masih rasa seperti ada yang hilang. Saya mahu berada dalam hubungan romantik di mana saya boleh memberi dan menerima cinta yang penuh semangat dan penuh semangat. Dan, sekarang, itu bukan sesuatu yang saya ada dalam hidup saya.
Sepanjang hidup saya, saya ingin mencari 'The One.' Saya tidak pernah sekali pun berputus asa, walaupun saya telah menjadi dekat dengan bahaya berkali-kali. Namun, saya percaya lelaki yang sesuai untuk saya ada di luar sana, saya hanya perlu mencari dia, kerana walaupun saya mempunyai kehidupan yang sangat penuh tanpa cinta, saya takut saya tidak akan benar-benar bahagia tanpanya - inilah sebabnya:
Segala-galanya lebih baik dengan cinta sejati yang kekal. 
Tidak kira apa jenis kehidupan yang anda jalani jika anda mempunyai cinta sejati. Anda boleh menjadi miskin dan lebih bahagia daripada seseorang yang mempunyai berjuta-juta dolar di bank kerana satu perkara mudah itu. Saya salah seorang daripada orang yang tidak akan berpuas hati sepenuhnya sehingga saya memilikinya.
Pencapaian saya sahaja nampak biasa sahaja. 
Semua pencapaian saya merasakan perkara yang saya lakukan bukan kerana saya mahu berjaya, tetapi kerana itulah kehidupan dan orang sepatutnya keluar dan menyelesaikan sesuatu. Tanpa pasangan penyayang di sudut saya, walaupun, saya tidak berasa berjaya. Saya rasa seperti saya hanya melalui gerakan larian hidup dan apa sahaja kejayaan yang datang kepada saya adalah kosong.
Ya, saya berdikari dan berdikari, tetapi saya tidak mahu begitu. 
Saya telah membina kehidupan yang sangat berjaya, penuh dan saya sepatutnya gembira dengan semua yang saya ada dan bukannya sengsara kerana satu perkara yang saya tidak. Masalahnya, walaupun, saya bosan melakukan sesuatu hanya untuk diri saya sendiri. Saya bukan sahaja mahu mencapai sesuatu dengan orang lain di sisi saya, saya mahu memberikan yang terbaik kepada orang lain, dan satu-satunya cara saya boleh melakukannya ialah dengan mencari orang saya.
Selalu rasa macam ada yang kurang. 
Kehidupan penuh saya hanya terasa kosong dan itu kerana saya tidak mempunyai cinta. Saya rasa saya terlalu menekankan untuk mencari 'The One' kerana saya telah mencapai semua yang saya ingin lakukan. Saya terus mempunyai aspirasi lain, tetapi tanpa cinta, saya tidak berasa seolah-olah saya mempunyai apa-apa sebab untuk meletakkan pandangan saya lebih tinggi. Mentaliti ‘kenapa perlu repot’ itulah yang membuatkan saya tidak berpuas hati dan saya tidak tahu bagaimana untuk mengubahnya.
Saya terus berkembang… bersendirian. 
Saya terus menjadi orang yang lebih baik tetapi sementara semua rakan saya berpasangan dan menang dalam kehidupan dalam perkongsian, saya melakukannya sendirian. Saya berasa benar-benar sepi dalam hidup saya dan ia mempunyai kaitan dengan semua cinta romantis yang berlaku di sekeliling saya, tetapi tidak KEPADA saya. Ia hanya mengecewakan.
